یکی از کارهایی که کمتر صورت پذیرفته ورود به موضوع “طراحی مکانیکی خطوط انتقال انرژی” می باشد به همین دلیل سعی کردیم در صورت ممکن این گپ را کمتر نماییم. از ویژگی بسیار خوب جزوه طراحی مکانیکی خطوط انتقال انجام کامل محاسبات می باشد، این جزوه با اینکه تنها 28 صفحه دارا می باشد ولی توانسته نکات بسیار خوبی را بخصوص در ابتدای آن در مورد انجام محاسبات طراحی ارائه دهد.

اجازه دهید از فرصت استفاده کنیم و دو مدل خطوط انتقال بسیار پرکاربرد را باهم مقایسه‌ای نماییم؛

مقایسه خطوط هوایی با خطوط زمینی

یکی از با اهمیت ترین صنایع در جهان امروز صنعت برق است که تمامی صنایع دیگر بدون شک به آن وابسته هستند. شبکه های توزیع و خطوط انتقال برق به مانند شاهرگ های این صنعت حیاتی می باشند که به دو گروه زمینی و هوایی تقسیم می شوند، متاسفانه در کشور ما تا کنون تحلیلی علمی، فنی، اقتصادی و مقایسه همه جانبه ای درباره این دو نوع خطوط انتقال انرژی الکتریکی انجام نگرفته و همین امر موجب اعمال زیان های فراوانی به سرمایه ملی شده است در این پست کوتاه به بررسی خطوط انتقال هوایی، زمینی، معایب و مزایای آنها خواهیم پرداخت؛

خطوط انتقال هوایی

این خطوط که بیش از 97 درصد خطوط انتقال کشور را شامل می شوند از جنس آلومینیوم یا آلیاژی از آلومینیوم می باشند. علت استفاده از این فلز، سبک و ارزان بودنش نسبت به هادی هایی چون مس است، البته به علت قابلیت هدایت الکتریکی کمتر آلومینیوم ضخامت آنها را با قرار دادن رشته های موازی همجنس و گاه فولادی در مرکز آن بالا می برند تا از هدایت الکتریکی بیشتری برخوردار گردد. خطوط انتقال هوایی به سهولت قابل نصب و انشعابگیری هستند و به همین جهت دارای هزینه راه اندازی اندکی می باشند. هم چنین دسترسی به این خطوط برای تعمیر و ایجاد تغییرات در آن بسیار ساده می باشد. این نوع خطوط به علت استفاده از سازه های سیمانی و دیگر سازه های ناخوشایند از لحاظ زیبایی برای مناطق شهری مناسب نیستند. و البته خطراتی چون طوفان ها و رعدوبرق ها همواره برای این خطوط وجود دارند و کلا خطوط هوایی دارای خاموشی بسیار بیشتری به نسبت خطوط زمینی هستند. هم چنین این خطوط از ایمنی کمی به علت لخت بودن سیم ها در اکثر آنها برخوردارند و حفظ نکردن حریم این خطوط به علل مختلف یا برخورد پرندگان با آنها همواره مشکلاتی چون برق گرفتگی یا آتش سوزی را به دنبال داشته است. از نقطه نظر علمی این خطوط دارای راکتانس بالایی بوده که مناسب چگالی های بار کم می باشند.

خطوط هوایی بیش از 97 درصد خطوط انتقال کشور را شامل می شوند و معمولا از جنس آلومینیوم یا آلیاژی از آلومینیوم می باشند

خطوط انتقال زمینی

اولین خطوط انتقال برق (که در نیروگاه پرل استریت نیویورک به کار گرفته شدند) خطوط زمینی بودند، البته این خطوط کم کم جای خود را به خطوط هوایی دادند. راه اندازی خطوط زمینی انتقال برق به علت هزینه های فراوان حفاری و ایجاد کانال های زمینی و زیر زمینی بسیار گران تر از راه اندازی خطوط هوایی است و گرفتن انشعاب از این خطوط مستلزم وجود ایستگاه های توزیع، جعبه های انشعاب و تابلو های برق می باشد. البته مورد دیگر عیب یابی این خطوط می باشد که به علت در دسترس نبودن احتیاج به وسائل مخصوص و گران قیمتی دارد که هزینه های آنها را افزایش می دهد. بااین وجود در خطوط زمینی به ندرت اشکالی به وجود می آید و خاموشی آن به مراتب از خطوط هوایی کمتر است. این خطوط به زیبایی محیط آسیب نمی زنند و چون در دسترس نمی باشند دارای خطرات بسیار کمتری نسبت به خطوط هوایی خواهند بود و چون حریمی برای آنها تعریف نمی شود در اماکن کم عرض و مسکونی بسیار مفید می باشند. از نظر علمی این خطوط دارای راکتانس سری پایین و مناسب برای چگالی های بار زیاد هستند.

نتیجه گیری

نتیجه آن که خطوط انتقال هوایی به سبب هزینه ها، درنظر گرفتن راکتانس بالا، مناسب بودن با چگالی بار کم و آسیب به زیبایی محیط اطراف بایستی در مناطق کم جمعیت، دور افتاده و بین شهری و خطوط انتقال زمینی به سبب راکتانس پایین، مناسب بودن برای چگالی های بالای بار، زیبایی و دیگر مزیت های ذکر شده در مناطق پر ازدحام و شهری به کار گرفته شوند.

به نظر می رسد در سال های آتی به علت ازدیاد و تراکم جمعیت، رشد خطوط انتقال زمینی بسیار بالاتر از رشد خطوط هوایی باشد. با توجه به این مسئله جا دارد مسئولان از هم اکنون راهکارهایی برای دستیابی به فناوری های نوین این صنعت در جهت استفاده اقتصادی تر در خطوط داخلی و نیز صادرات این نوع محصولات اتخاذ کنند!.

راستی! برای دريافت مطالب جديد در پیج اینستاگرم PowreEn عضو شويد.