تعریف PID در PLC
- منتشر شده در :
- بدون دیدگاه
کنترل کننده PID (Proportional-Integral-Derivative) یکی از رایج ترین روش های کنترلی در سیستم های اتوماسیون صنعتی است که به طور گسترده در PLC ها نیز استفاده می شود. این روش کنترلی به دلیل سادگی، کارایی و تطبیق پذیری بالا در طیف وسیعی از کاربردها از جمله کنترل دما، فشار، جریان، سطح مایعات و موقعیت موتورها به کار برده می شود.
عملکرد PID:
کنترل کننده PID با مقایسه مقدار متغیر فرآیند (PV) که مقدار فعلی پارامتر مورد نظر است، با نقطه تنظیم (SV) که مقدار دلخواه آن پارامتر است، خطا را محاسبه می کند. سپس با استفاده از سه پارامتر تناسبی (Kp)، انتگرال (Ki) و مشتق (Kd) به سیگنال کنترلی (CV) فرمان می دهد تا خطا را به حداقل برساند.
پیشنهاد ویژه
به شما پیشنهاد می کنیم حتما از آموزش ۰ تا ۱۰۰ PLC (جامع‌ترین آموزش PLC) دیدن نمایید.
پارامتر تناسبی (Kp): به طور مستقیم به خطا واکنش نشان می دهد و هرچه این پارامتر بیشتر باشد، واکنش کنترلر به خطا سریع تر و شدیدتر خواهد بود.
پارامتر انتگرال (Ki): خطای تجمعی را در طول زمان در نظر می گیرد و باعث می شود تا کنترلر به خطاهای پایدار نیز پاسخ دهد.
پارامتر مشتق (Kd): به نرخ تغییر خطا حساس است و باعث می شود تا کنترلر به تغییرات سریع در خطا واکنش سریع تری نشان دهد.
راستی! برای دريافت مطالب جديد در پیج اینستاگرم PowreEn عضو شويد.
